Hoe hoger de waterretentiecapaciteit van een bodemverbeteraar, hoe meer water er beschikbaar is voor de plant?
25/06/2021 - 00:00
De totale waterretentie is niet altijd relevant, want een hogere waterretentiecapaciteit (WRC) wil niet noodzakelijk zeggen dat er meer plantbeschikbaar water (PAW) aanwezig is.
De pF - curve uitgelegd…
De relatie tussen de hoeveelheid water in de bodem en de kracht waarmee dat water wordt vastgehouden kan worden gevisualiseerd in een grafiek. Deze grafiek noemt met de waterretentiecurve (pF - curve) of vochtkarakteristiek. De wetenschappelijk term voor die "zuigkracht" noemt de "matrixpotentiaal" en wordt gemeten als een druk (in kPa):
- Bij een potentiaal dicht bij 0 is de bodem zo goed als verzadigd. Het meeste water wordt in de bodem vastgehouden door capilaire werking.
- Een deel van het water zal vrij draineren onder invloed van de zwaartekracht, tot wanneer een evenwicht wordt bereikt. Die potentiaal noemt met de "veldcapaciteit".
- Als de zuigspanning verder toeneemt, is het water steeds sterker gebonden in de bodemmatrix: in de kleinste poriën, aan de contactpunten tussen de bodemdeeltjes of als een dunne film rond de korrels zelf. Vanaf een bepaalde zuigspanning, het "verwelkingspunt" is het resterende water zo sterk gebonden dat het niet meer kan worden opgenomen door de plant.
- Het volume water tussen de "veldcapaciteit" en het "verwelkingspunt" noemt met het "plantbeschikbaar water" of PAW.
Zand-, leem- en kleibodems (en alle tussenliggende texturen) hebben verschillende vochtkarakteristieken, m.a.w. verschillende hoeveelheden PAW. Ook hydroabsorberende polymeren of hydrogels hebben een eigen vochtkarakteristiek.
Wil je meer weten? Lees dan zeker ons blogbericht "De bodem en zijn acroniemen" en de paragraaf over de pF.
Hydrogels kunnen vele malen hun eigen gewicht aan water opnemen
De meeste hydroabsorberende polymeren kunnen tientallen tot een paar honderd maal hun eigen gewicht aan water opnemen. De superabsorbers (nog een ander synoniem voor deze polymeren) geproduceerd voor de lichaamshygiëne (luiers, maandverbanden, ...) hebben een specifieke chemische structuur, die toelaat om het geabsorbeerde water onomkeerbaar vast te leggen. Dit wil zeggen dat het meeste water in die polymeren zich in de vochtkarakteristiek bevindt boven het verwelkingspunt. Wat ook logisch is, want anders zou deze luier "lekken". Dergelijke polymeren zijn vanzelfsprekend niet geschikt voor de planten: er is weinig tot geen plantbeschikbaar water.
Daartegenover is meer dan 95% van het geabsorbeerde water in de TerraCottem polymeren wél plantbeschikbaar. M.a.w. het water is geabsorbeerd met een kracht groter dan de zwaartekracht (wat uitspoeling naar de ondergrond beperkt), maar lager dan het verwelkingspunt: de plantenwortels kunnen het water opnemen wanneer ze er nood aan hebben.
| De hydroabsorbende polymeren in het TerraCottem-mengsel zijn onder andere geselecteerd op hun capaciteit om water te absorberen, vast te houden en terug vrij te geven aan de plantenwortels. De polymeren in TerraCottem hebben een zuigspanning die maakt dat de plantenwortels water vrij kunnen opnemen, maar toch nog vochtig genoeg blijven over een langere periode, waarbij ze niet uitgedroogd worden door de omliggende grond. |
|---|
Ken je iemand die dit artikel ook graag zou lezen? Deel gerust:
Terug naar de lijst met veelgestelde vragen